نیروی هوایی ایالات متحده در حال آموزش خلبانان برای پرواز در کنار پهپادهایی مانند XQ-58 Valkyrie است که با کمک هوش مصنوعی هدایت میشوند. این فناوری خودکار به پهپادها امکان میدهد در کسری از ثانیه تصمیمگیری کرده و متناسب با شرایط متغیر مانور دهند. به همین دلیل، خلبانان باید در کنار پهپادهای هدایتشده با هوش مصنوعی تمرین کنند تا با سرعت واکنشها و شدت مانورها آشنا شوند.
خلبانان نیروی هوایی ایالات متحده در حال یادگیری مهارتهای پرواز در کنار پهپادهایی مانند XQ-58 Valkyrie هستند که با کمک هوش مصنوعی هدایت میشوند. این فناوری خودکار به پهپادها اجازه میدهد در کسری از ثانیه تصمیمگیری کرده و متناسب با نیازهای متغیر مانور دهند. بنابراین، خلبانان باید در کنار پهپادهای هدایتشده با هوش مصنوعی آموزش ببینند تا درک دقیقی از سرعت واکنشها و شدت پروازها بهدست آورند. این آموزشها شامل تمرینهای شبیهسازیشده، پروازهای مشترک در شرایط مختلف آبوهوایی و تحلیل رفتارهای پروازی پهپادها در موقعیتهای اضطراری است. مربیان نظامی تأکید دارند که درک نحوه تصمیمگیری آنی هوش مصنوعی در مانورهای پیچیده، برای هماهنگی بهتر میان انسان و ماشین حیاتی است. همچنین، خلبانان باید با الگوهای پروازی غیرقابلپیشبینی این پهپادها آشنا شوند تا بتوانند در مأموریتهای واقعی، واکنشهای سریع و هماهنگتری داشته باشند. در برخی موارد، حتی از خلبانان خواسته میشود تا در شرایطی با تأخیر ارتباطی یا قطع ارتباط مستقیم، تصمیمگیریهای مستقل در کنار پهپادهای خودکار انجام دهند. این سطح از هماهنگی نیازمند تمرینهای فشرده و تحلیلهای رفتاری دقیق است که در پایگاههای آموزشی پیشرفته نیروی هوایی پیادهسازی شدهاند.
هوش مصنوعی هدایتکننده این پهپادها، پیشتر نحوه پرواز را آموخته و اکنون در حال یادگیری مکانیزمهای دفاعی است تا در آینده نزدیک بتواند در نبردها مشارکت کند. این تلاش تاکنون لقب «هوش مصنوعی تاپ گان» را به خود گرفته است. سرگرد ترنت مکمولن (Trent McMullen) از نیروی هوایی آمریکا در گفتوگو با CBS News درباره تجربه پرواز در کنار پهپاد XQ-58 هدایتشده با هوش مصنوعی صحبت کرد. او معتقد است وظایف محولشده به این پهپادها میتواند شامل رهگیری هواگردهای دشمن باشد.
پرواز در کنار پهپاد XQ-58 Valkyrie

پهپاد XQ-58 Valkyrie یک هواگرد رزمی مشارکتی (پلتفرم مشارکتی خودکار) است که برای عملیات مشترک با نیروهای متحد طراحی شده است. این پهپاد رزمی پنهانکار توسط شرکت Kratos توسعه یافته و در قالب برنامه Low-Cost Attritable Strike Demonstrator به نیروی هوایی آمریکا معرفی شده است.
هدف Valkyrie ارائه یک هواگرد مشارکتی با عملکرد بالا نسبت به هزینه، پنهانکاری و قابلیتهای رزمی گسترده برای نیروهای آمریکایی است. شرکت Kratos اعلام کرده که این پهپاد میتواند تا ۳۰۰۰ مایل دریایی (۳۴۵۲ مایل) مسافت را بپیماید و به سرعت حداکثر ۰.۸۶ ماخ (۶۵۹ مایل بر ساعت) برسد. این پهپاد قادر است در ارتفاعی تا ۴۵ هزار فوت پرواز کرده و حداکثر وزنی معادل ۶۰۰۰ پوند را حمل کند.
این سیستم پهپادی در حال تولید است و طبق اعلام Kratos، در کنار جنگندههای F-35، F-22، F-15EX و F-18 از نیروی هوایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده پرواز میکند. این پلتفرم قابلیت تولید سریع و استفاده در تعداد بالا را دارد. نیروی هوایی آمریکا هماکنون مأموریتهای آزمایشی XQ-58 Valkyrie را برای توسعه همکاری انسان و ماشین در پایگاه هوایی Eglin در فلوریدا اجرا میکند.
همکاری انسان و ماشین در نیروی هوایی آمریکا
ژنرال آدریان اسپین (Adrian Spain)، رئیس فرماندهی رزمی هوایی، در گفتوگو با CBS News اعلام کرد که برنامههایی برای بهکارگیری پهپادهای هدایتشده با هوش مصنوعی در کنار هواگردهای سرنشیندار وجود دارد. در ماه ژوئیه، اسکادران آزمایش پرواز چهلم از بال آزمایشی ۹۶ام، آزمایش XQ-58A Valkyrie را با مدیریت پلتفرمهای مشارکتی خودکار (ACP) توسط خلبانان در شرایط شبیهسازیشده رزمی اجرا کرد. دادههای حاصل از این آزمایشها میتواند به توسعه آینده و استقرار قابلیتهای نیمهخودکار در سراسر نیروها کمک کند.
نیروی هوایی آمریکا همچنین به نقطه عطفی در خودکارسازی جنگنده F-16 برای پرواز بدون خلبان با نام «Viper» دست یافته است. نیروی هوایی آمریکا قصد دارد شش فروند از این جنگندههای مجهز به هوش مصنوعی را وارد خدمت کند که گامی مهم در مسیر توسعه پروژه CCA محسوب میشود. در ماه آوریل، نیروی هوایی اعلام کرد که سه فروند از این شش F-16 در حال گذراندن فرآیند اصلاح VENOM بوده که شامل ارتقاءهای نرمافزاری، سختافزاری و ابزارآلاتی است و در نهایت امکان پرواز خودکار را فراهم میکند.
همزمان با شکلگیری پروژه F-16 VENOM، نیروی هوایی در حال آزمایش قابلیت خودکارسازی آن در محیطهای مدلسازی و شبیهسازی رزمی در زمان واقعی است. زمانی که آزمایشهای پروازی واقعی آغاز شود، یک خلبان آزمایشی در هواگرد حضور خواهد داشت تا پرواز را نظارت کرده و بتواند در لحظه، عملکرد خودکار را فعال یا غیرفعال کند.
آزمایشهای سختافزاری بررسی خواهند کرد که خلبانان تا چه حد میتوانند مانورهای تهاجمی هواگرد را بدون عبور از محدودیتهای جسمی و ایمنی سلامت خود مدیریت کنند. هدف این برنامه آن است که ظرف ۱۸ ماه پس از ورود نخستین جنگندههای F-16، یک هواگرد کاملاً اصلاحشده برای آزمایش آماده باشد. مقامات نیروی هوایی آمریکا تأکید کردند که واگذاری کامل کنترل به هواگرد یا پهپاد در حال حاضر راهحل عملی نیست و همچنان به دستورهای انسانی وابسته خواهد بود. با این حال، گزینه استفاده از هواگرد یا پهپاد بدون سرنشین برای مأموریتها و رهگیری هواگردهای دشمن، فرصتی بسیار ارزشمند است که نمیتوان از آن چشمپوشی کرد.

























دیدگاه ها