با بررسی دو سیستم عامل اندروید ۱۶ و iOS 26، نکاتی برای گفتن وجود دارد که در ادامه ذکر می‌کنیم. شاید شما علاقه چندانی به زبان طراحی جدید Material 3 Expressive گوگل نداشته باشید، اما در مقایسه با آنچه اپل در iOS 26 ارائه کرده، کاملا مدرن به نظر می‌رسد.
همانند طراحی جدید اندروید، iOS 26 و رابط کاربری جدید “Liquid Glass” آن به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به سلیقه زیبایی‌شناختی کاربر واکنش‌پذیرتر و پاسخگوتر باشند. همچنین، هدف از طراحی آن، یکپارچه‌سازی ظاهر در تمامی محصولات اپل است. با این حال، به هیچ وجه به هدف خود نزدیک هم نشده است. مطمئناً شما نیز تصاویر زیادی از آن را در فضای آنلاین دیده‌اید و همانطور که همه می‌گویند، به شدت ناخوانا است. استفاده بیش از حد از شفافیت و شکست نور، هر منوی پوششی را به یک آشفتگی تبدیل می‌کند و از منظر دسترسی‌پذیری، یک فاجعه به شمار می‌رود.
Material 3 Expressive در مقایسه، ممکن است تخت به نظر برسد، اما پالت‌های رنگی معقول و قابل تنظیم آن، از بروز چنین تداخلات آزاردهنده و زننده‌ای جلوگیری می‌کنند. خواندن و پیمایش آن آسان است و با کمی شخصی‌سازی ساده، کار را به نحو احسن انجام می‌دهد. یک رابط کاربری در وهله اول باید کاربردی باشد، درسی که اپل ظاهراً با Liquid Glass فراموش کرده است. اپل باید پیش از عرضه نهایی، میزان شفافیت را به طور جدی کاهش دهد. علاوه بر این، آیفون ۱۵ پرو از زمان به‌روزرسانی به iOS 26 به شدت داغ شده و عمر باتری آن به سرعت کاهش یافته است. هنوز برای قضاوت در مورد اینکه آیا این جلوه‌های گرافیکی سنگین مقصر هستند زود است، اما دلیلی وجود داشت که ویندوز تم Aero Glass ویستا را کنار گذاشت.
Liquid Glass نه تنها سرگیجه‌آور است، بلکه یک کابوس دسترسی‌پذیری محسوب می‌شود. اپل قابلیت تم‌بندی آیکون‌ها را در iOS 18 معرفی کرد و اکنون یک گزینه جدید برای تثبیت تغییر طراحی Glass خود ارائه می‌دهد. با این حال، فقدان هرگونه رنگ، آیکون‌ها را از تشخیص فوری محروم می‌کند و پیمایش در کل رابط کاربری را دشوارتر می‌سازد. در حالی که تلاش‌های گوگل برای آیکون‌های رنگی عالی نیستند، حداقل از پس‌زمینه به راحتی قابل تشخیص هستند. اندروید همچنین سفارشی‌سازی هوشمندتری را در سراسر رابط کاربری ارائه می‌دهد که مشاهده تنظیمات و گزینه‌ها را در یک نگاه، صرف نظر از پالت رنگی شما، آسان می‌کند. اپل هنوز این کار را انجام نمی‌دهد و آیکون‌های شیشه‌ای جدید آن برای تشخیص با چشم بسیار دشوار هستند. این یک طراحی بد است.
البته جلوه شیشه‌ای در ترکیب با برنامه‌هایی که بیشتر پس‌زمینه‌های رنگی یکدست دارند، وحشتناک نیست. با این حال، در مقایسه با آخرین تغییرات گوگل دشوار است که به این نتیجه نرسیم که اپل علاقه‌ای به بهبود عملکرد ندارد. برنامه دوربین یک نمونه بارز است؛ حباب‌های بزرگ کارتونی و هزارتویی از لایه‌های پنهان، جایگزین طرح‌بندی شیک، قابل دسترس و الهام‌گرفته از دوربین شده‌اند.
با کنار گذاشتن انتخاب‌های زیبایی‌شناختی بحث‌برانگیز، iOS 26 با Control Center قابل شخصی‌سازی خود، که همان منوی تنظیمات سریع اندروید است، از Material 3 Expressive تقلید می‌کند. اکنون می‌توانید آیکون‌ها را مرتب و اندازه‌شان را تغییر دهید و به شما امکان می‌دهد بسته به نیازتان، تعداد بیشتری یا کمتری از آن‌ها را روی صفحه نمایش دهید.
از برخی جهات، iOS 26 حتی سفارشی‌سازی بیشتری را با امکان کشیدن و تغییر اندازه کلیدها به صورت عمودی و افقی فراهم می‌کند. به عنوان مثال، مرکز رسانه را می‌توان بسته به میزان اطلاعاتی که می‌خواهید نمایش دهید، بلندتر یا کوتاه‌تر کرد و حتی جابجا کرد، کاری که در اندروید نمی‌توانید انجام دهید. با این حال، برخی از کلیدها را نمی‌توان در هر جهتی تغییر اندازه داد، بنابراین باز هم ممکن است نامنظم به نظر برسد.
با این حال، پیاده‌سازی رابط کاربری اپل، مشکل اصلی است. Android 16 تغییر اندازه و جابجایی را با نیاز به نگه داشتن طولانی مدت روی کلید جدا می‌کند. iOS سعی می‌کند هر دو را همزمان انجام دهد، به این معنی که کشیدن به جای تغییر اندازه بسیار آسان است و باعث ایجاد یک هرج و مرج طرح‌بندی به سبک مایکروسافت ورد می‌شود.
اندروید ۱۶ یک مشکل تکراری مهم را برطرف کرده است؛ کلیدهای Wi-Fi و بلوتوث اکنون مستقیماً یک پنجره کوچک را برای پیکربندی تنظیمات مورد نیاز باز می‌کنند. iOS 26 در جایی بین این دو گیر کرده است، به شما امکان می‌دهد Wi-Fi را به سرعت روشن/خاموش کنید اما بلوتوث را نه. بلکه شما را ملزم می‌کند تا برای یافتن صفحه جفت‌سازی از چندین منو عبور کنید.
در حالی که Material 3 Expressive بی‌عیب و نقص نیست، اما عمدتاً روی کاربرپسندتر کردن اندروید متمرکز شده است. این سیستم قابلیت سفارشی‌سازی بیشتری دارد، برای نمایش واضح‌تر اطلاعات تنظیم شده و شامل اضافات جدیدی مانند Live Updates می‌شود. این یک بهبود کیفیت زندگی برای سیستم‌عاملی است که قبلاً دوست داشتیم؛ یک ارتقاء به جای یک بازطراحی.
iOS 26 در مقایسه، تقریباً تماماً به ظاهر مربوط می‌شود. اگر Liquid Glass را در پس‌زمینه مناسب قرار دهید، عالی به نظر می‌رسد، اما این به‌روزرسانی مشکلات دیرینه ما را در پیمایش سیستم‌عامل بسیار کم حل می‌کند. سفارشی‌سازی کمی بهتر است، اما هنوز سطحی بوده و اغلب قوانین زیبایی‌شناختی خود را نقض می‌کند. منوها همچنان یک کشمکش سخت و طاقت‌فرسا بین عقب و جلو هستند که اکنون در برخی موارد به طور بحث‌برانگیز بدتر شده‌اند و طراحی شیشه‌ای به جای کمک به خوانایی، مانع آن می‌شود. این یک لایه رنگ روی یک پایه فرسوده است.
یک بازطراحی پر زرق و برق نمی‌تواند عدم رهبری اپل در هوش مصنوعی را پنهان کند. شاید ما اپل را متهم کنیم که سعی دارد با یک رابط کاربری جدید و براق، توجه را از کمبود ایده‌های اصیل و وضعیت اسفبار Apple Intelligence خود منحرف کند. به هر حال، اینها دو بهبود اصلی در کیت iOS 26 هستند. با این حال، پیاده‌سازی آنقدر ضعیف است که ما اکنون به طور جدی نگران جهت حرکت این پلتفرم هستیم. واقعاً، چه کسی اجازه داد این سیستم‌عامل از مرحله کنترل کیفیت عبور کند؟
دیدگاه ها