گوگل از سال ۲۰۲۱ و با معرفی سری پیکسل ۶، در گوشی‌های خود از تراشه‌های نیمه‌سفارشی تنسور استفاده کرده است. با این حال، می‌توان گفت که این پردازنده‌ها موفقیت چشمگیری برای شرکت گوگل به ارمغان نیاورده‌اند.
یکی از انتقادات همیشگی این است که تراشه‌های تنسور در مقایسه با رقبای خود، قدرت کمتری دارند. البته این موضوع از همان ابتدا قابل پیش‌بینی بود، زیرا گوگل به طور آشکار بر کاربرد در دنیای واقعی و توانایی‌های هوش مصنوعی این چیپست‌ها تمرکز کرده بود. آنچه بیش از همه نگران‌کننده به نظر می‌رسد، عملکرد ناامیدکننده این گوشی‌ها در زمینه عمر باتری نسبت به رقبا است. اگرچه وضعیت با سری پیکسل ۹ بهتر شده است.
گوگل قصد دارد تولیدکننده تراشه‌های خود را از سامسونگ به TSMC تغییر دهد که این امر به طور نظری باید به بهبود عمر باتری منجر شود. اما اگر مشکلاتی نظیر متوسط بودن طول عمر باتری و گرم شدن بیش از حد ادامه یابد، واقعاً دلیلی برای ادامه استفاده گوگل از تراشه تنسور دیده نمی‌شود.
سامسونگ همواره در زمینه ساخت تراشه، جایگاه دوم را پس از TSMC داشته و اغلب تراشه‌هایی تولید کرده که گرم‌تر کار می‌کنند و کارایی کمتری دارند. شاید این موضوع برای بیشتر مصرف‌کنندگان چندان مهم نباشد، اما پیامدهای واقعی در استفاده روزمره دارد.
بهترین نمونه برای این موضوع، پردازنده‌های اسنپ‌دراگون ۸ نسل ۱ و اسنپ‌دراگون ۸ پلاس نسل ۱ در سال ۲۰۲۲ بودند. اسنپ‌دراگون ۸ نسل ۱ توسط سامسونگ و اسنپ‌دراگون ۸ پلاس نسل ۱ که یک به‌روزرسانی در میانه سال بود، توسط TSMC تولید شدند. کوالکام ادعا کرد که نسل پلاس ۱۰ درصد افزایش سرعت کلاک دارد که پیشرفتی قابل توجه نسبت به پردازنده‌های پلاس قبلی محسوب می‌شود.
به بیان دیگر، تغییر تولیدکننده تراشه می‌تواند به بهبود چشمگیری در عمر باتری منجر شود و به نظر می‌رسد گوگل همین اقدام را برای سری پیکسل ۱۰ و حتی خانواده پیکسل ۱۴ انجام خواهد داد. با این حال، بهبود عمر باتری برای سری پیکسل ۱۰ و گوشی‌های جدیدتر پیکسل به هیچ وجه تضمین شده نیست. TSMC مدت‌هاست که در صنعت تولید، از سامسونگ پیشی گرفته، اما همواره این احتمال وجود دارد که سامسونگ با طراحی‌های ۳ نانومتری و ۲ نانومتری خود، ورق را برگرداند. این احتمال بعید به نظر می‌رسد، زیرا لغو پروژه اگزینوس ۲۳۰۰ در سال ۲۰۲۳ و تاخیر در اگزینوس ۲۵۰۰ به وضوح نشان می‌دهد که بخش تولید تراشه سامسونگ همچنان در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.
به عبارت دیگر، اگر تغییر گوگل به TSMC منجر به دوام بهتر و کاهش گرمایش نشود، گوگل تنها باید خودش را سرزنش کند. در سال‌های گذشته، همیشه می‌توانستیم بگوییم که سامسونگ دلیل اصلی عقب‌ماندگی تراشه‌های گوگل در این زمینه‌ها بوده است. اما دیگر گوگل نمی‌تواند از این بهانه استفاده کند.
پرداخت هزینه اضافی توسط گوگل برای تراشه‌های ساخت TSMC به این معناست که تراشه‌های تنسور آینده می‌توانند گران‌تر از گذشته باشند. هنوز چند ماه تا زمان معرفی خانواده پیکسل ۱۰ باقی مانده است. این اولین دستگاه پیکسل خواهد بود که از فناوری TSMC بهره می‌برد، بنابراین احتمالاً مشکلاتی وجود خواهد داشت. اما اگر پیکسل ۱۱ و تنسور G6 همچنان از این ضعف‌های آشنای پیکسل رنج ببرند، واقعاً به آینده تراشه تنسور نمی‌توان خوشبین بود.
دیدگاه ها