پس از بروز ابهامات جدی در سیستم پیشران سفینه استارلاینر در مأموریت قبلی به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) که منجر به بازگرداندن بدون سرنشین آن به زمین توسط مدیران ناسا شد، این سازمان فضایی مصمم است تا پرواز سرنشین‌دار دیگری را با این سفینه بوئینگ انجام دهد. نخستین آزمایش پرواز سرنشین‌دار استارلاینر، موسوم به CFT-1، سال گذشته شاهد اعزام فضانوردان بوچ ویلمور و سانی ویلیامز به ایستگاه فضایی بین‌المللی و بازگشت آنان پس از گذراندن ۹ ماه در فضا بود. ناسا در بیانیه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد که با هدف رفع مشکلات موجود و اخذ گواهینامه برای مأموریت‌های سرنشین‌دار، در حال تلاش برای آماده‌سازی پرواز بعدی است.
ناسا و بوئینگ قصد دارند سیستم پیشران استارلاینر را در طول بهار و تابستان، پیش از انجام آزمایش پروازی بعدی، به دقت مورد بررسی و آزمایش قرار دهند. ناسا در بیانیه خود تصریح کرده که به منظور رفع مشکلات مشاهده‌شده در طول مأموریت استارلاینر CFT در سال گذشته، آزمایش‌های سیستم پیشران ادامه خواهد یافت. در تلاش برای اتصال به ایستگاه فضایی بین‌المللی در ماه ژوئن، پیشران‌های سفینه دچار اختلال شدند و خلبان بوچ ویلمور را مجبور کردند تا برای حل مشکل توسط تیم‌های زمینی، سفینه را در موقعیت و مجاورت ایستگاه فضایی حفظ کند.
پس از اتصال موفقیت‌آمیز سفینه، تیم‌های بوئینگ و ناسا به بررسی و آزمایش پیشرانه‌های آن در شرایط زمینی پرداختند تا علت اصلی مشکلات را کشف کنند. در ابتدای تحقیقات، فرضیه‌ای مطرح شد مبنی بر اینکه تغییر شکل واشرهای تفلونی ممکن است عامل این اختلالات باشد. اما زمانی که تیم‌ها پیشرانه‌های سفینه را در محیط فضایی آزمایش کردند، عملکرد آن‌ها به طور مطلوب مشاهده شد. این موضوع تردیدهایی را در مورد نقش واشرهای تفلونی به عنوان عامل اصلی ایجاد کرد، زیرا بازگشت آن‌ها به حالت اولیه پس از تغییر شکل، امری بسیار بعید به نظر می‌رسید.
این ابهام و عدم قطعیت، به همراه برنامه پروازی پیچیده که نیازمند استفاده از یک درگاه باز در ایستگاه فضایی بین‌المللی بود، ناسا را بر آن داشت تا سفینه را بدون سرنشین به زمین بازگرداند. در این میان، ویلیامز و ویلمور برای بازگشت به زمین، از قبل با فضاپیمای کرو دراگون اسپیس ایکس هماهنگ شده بودند.
ناسا اعلام کرده که قصد دارد فضاپیمای استارلاینر را برای پروازهای حامل انسان تأیید کند و در همین راستا، مشکلات رخ‌داده در پرواز آن را به عنوان بخشی از آماده‌سازی برای مأموریتی دیگر رفع خواهد کرد. این سازمان فضایی توضیح می‌دهد که ناسا و شرکت بوئینگ تاکنون ۷۰ درصد از داده‌های مربوط به مأموریت سرنشین‌دار این فضاپیما را بررسی و تحلیل کرده‌اند. همچنین، این سازمان اضافه می‌کند که انتظار می‌رود ناهنجاری‌های اصلی سیستم پیشران فضاپیمای استارلاینر که در مدار زمین بروز کرد، تا سال ۲۰۲۵ همچنان وجود داشته باشد. به گفته ناسا، این مشکلات تا زمان تکمیل آزمایش‌های زمینی و ارتقاء فضاپیما، رفع نخواهند شد.
بخشی از آزمایش‌هایی که ناسا و بوئینگ قصد دارند انجام دهند، شامل روشن کردن موتورهای پیشران در یک واحد ماژول خدماتی به‌منظور ارزیابی بهبودهای اعمال‌شده بر سیستم پیشران فضاپیما است. به گفته استیو استیچ، مدیر برنامه خدمه ناسا، این آزمایش‌ها به سازمان فضایی امکان می‌دهد تا زمان دقیق پرواز آزمایشی بعدی استارلاینر را تعیین کند. ناسا ترجیح می‌دهد دو فضاپیمای مجزا در اختیار داشته باشد تا از دسترسی مداوم به ایستگاه فضایی بین‌المللی اطمینان حاصل کند.
ناسا اعلام کرده که مدیران این سازمان در حال برنامه‌ریزی برای پرواز بعدی سفینه فضایی استارلاینر هستند، پروازی که پس از دریافت گواهینامه‌های لازم، قابلیت حمل فضانوردان را خواهد داشت. این موضوع نشان می‌دهد که برنامه‌های مربوط به پروازهای سرنشین‌دار این سفینه همچنان در دستور کار قرار دارد و متوقف نشده‌اند. با این حال، این سازمان فضایی تأکید می‌کند که امکان انجام پروازهایی بدون سرنشین و صرفاً با محموله‌های باری نیز به عنوان یک گزینه مطرح است.
دیدگاه ها