امروزه دیگر گوشی‌های با اندازه کوچک نه مورد توجه توسعه دهندگان قرار دارد و نه مردم به آن اهمیت می‌دهند. در مقاله امروز به علت این موضوع می‌پردازیم.

ابعاد گوشی‌های هوشمند هر روز بزرگ‌تر می‌شوند. علت این امر فقط ترند شدن نیست، بلکه مسیری است که صنعت گوشی‌های هوشمند در پیش گرفته. به همین دلیل گوشی‌های جمع و جور زیاد رایج نیستند و سال به سال شاهد کاهش تعداد گوشی‌های کوچک هستیم. سازندگانی که یک زمانی گوشی‌های جمع و جور با کیفیتی را می‌ساختند، حالا رغبتی برای این کار ندارند.

به عنوان نمونه می‌توان به سری آیفون مینی اپل اشاره کرد که شامل گوشی‌های جمع و جور پرچمدار بوده و اکنون تولید آن متوقف شده است. حتی مقرون به صرفه‌ترین آیفون امروزی یعنی آیفون 16e دارای صفحه نمایش بالای ۶ اینچ است. سوال این است چرا گوشی‌های کوچک ارزش خود را از دست داده‌اند؟ علت این امر تنها ترجیحات مصرف کننده نیست بلکه ترکیبی از روندهای بازار، محدودیت‌های سخت افزاری و تغییر سلیقه کاربران است.

نمایشگرهای بزرگ تجربه بهتری ارائه می‌دهند

درک علت غالب بودن گوشی‌های بزرگتر ساده است. نمایشگر بزرگتر تماشای فیلم، بازی و انجام همزمان چند کار را راحت‌تر و گیراتر می‌کند. پلتفرم‌های استریم و اپلیکیشن‌های اجتماعی نیز برای صفحه نمایش‌های بزرگ طراحی شده‌اند تا کاربر بتواند به مدت طولانی‌تری با محتوا تعامل داشته باشد. البته، تایپ روی  کیبورد بزرگتر نیز بسیار راحت تر است.

عمر باتری دغدغه‌ای بزرگتر از اندازه صفحه نمایش

گوشی‌های کوچک فضای کمتری برای جای دادن باتری دارند و این خود یک مشکل اساسی است. کاربران انتظار دارند گوشی‌هایشان در طول روز، حتی با استفاده مداوم دوام بیاورند. اما دستیابی به این هدف با گوشی‌های کوچکتر امکان پذیر نیست. گوشی‌های بزرگ‌تر به طور طبیعی می‌توانند باتری‌های بزرگ‌تری را در خود جای دهند. این افزایش فضا به خودی خود برتری بزرگی نسبت به کوچک‌تر محسوب می‌شود. همچنین فضای بیشتری برای مدیریت گرما جای دادن یک سیستم دفع حرارت اختصاصی دارند که به حفظ سلامت باتری در طول زمان کمک می‌کند.

با وجود اینکه تراشه‌های امروزی از نظر مصرف انرژی کارآمدتر شده‌اند، اما نمی‌توانند به طور کامل محدودیت‌های فیزیکی باتری کوچک را جبران کنند. به همین دلیل گوشی‌های جمع و جور اغلب به خاطر عمر باتری ضعیف مورد انتقاد قرار می‌گیرند و خریدار چندانی ندارند.

گوشی‌های کوچک

دوربین‌ها فضا را اشغال می‌کنند

دوربین‌ها یکی از عوامل موثر بر میزان فروش گوشی‌های هوشمند هستند، اما آن‌ها به فضای داخلی بیشتری نیاز دارند. سنسورهای دوربین با کیفیت بالا نیازمند ماژول‌های بزرگ‌تر، تراشه‌های پردازش تصویر بهتر و اجزای اضافی مانند لنزهای پریسکوپ برای زوم هستند.

در گوشی‌های بزرگ، سازندگان فضای کافی برای جای دادن قطعات مورد نظر در اختیار دارند. اما در گوشی‌های کوچک، آنها با محدودیت مواجه هستند و مجبورند از سنسورهای کوچکتر یا با حذف برخی قابلیت‌ها مانند لنز تله فوتو این مشکل را خنثی کنند. این موضوع باعث می‌شود گوشی‌های کوچکتر در رابطه با دوربین در وضعیت نامطلوبی قرار گیرد و این به نوبه خود دلیل دیگری برای کاهش محبوبیت این گوشی‌ها هستند.

تولیدکنندگان به دنبال سود بیشترند

صنعت گوشی‌های هوشمند بر اساس یک اصل ساده عمل می‌کند: آنچه که بفروش می‌رسد را تولید کنید. آمارها نشان می‌دهد بیشتر کاربران به استفاده از گوشی‌های بزرگتر تمایل بیشتری دارند. بنا به گزارشات، فروش پایین آیفون ۱۳ مینی اپل را مجبور کرد تولید سری مینی را از آیفون ۱۴ متوقف کند. سایر برندها نیز چنین سیاستی را در پیش گرفته‌اند. به عنوان مثال، Asus Zenfone 10 یک گوشی پرچمدار اندرویدی جمع و جور بود. اما این شرکت تصمیم گرفت پس از آن مدل Zenfone 11 Ultra را با صفحه نمایش بزرگ ۶.۷۸ اینچی روانه بازار کند.

بنابراین موضوع فقط تقاضا نیست بلکه سودآوری را نیز شامل می‌شود. گوشی‌های کوچک نیازمند مهندسی منحصر به فرد است تا قابلیت‌های پرچمدار را در یک قاب جمع و جور قرار دهند. این به معنای هزینه‌های تولید بالاتر و صرفه جویی در مقیاس کمتر است که در نهایت منجر به کاهش سود برای سازندگان می‌شود.

از طرف دیگر، قطعات موجود در گوشی‌های بزرگ‌تر در اغلب مدل‌های موجود مشترک هستند و بنابرین تولید این گوشی‌های مقرون به صرفه‌تر در می‌آید. علاوه بر این، در صورتی که اکثر خریداران تمایل به استفاده از گوشی‌های بزرگ داشته باشند، انگیزه کمی برای تولیدگنندگان برای ادامه ساخت گوشی‌های کوچک باقی می‌ماند.

مصرف کنندگان نمی‌خواهند سازش کنند

علاوه بر موارد فوق، باید به شکاف بین آنچه مردم می‌گویند می‌خواهند و آنچه واقعاً می‌خرند بپردازیم. بسیاری از کاربران ادعا می‌کنند دلشان برای گوشی‌های کوچک تنگ شده است، اما وقتی نوبت به خرید می‌رسد، اغلب گوشی‌های بزرگ‌تر را انتخاب می‌کنند. این به این دلیل است که گوشی‌های جمع و جور معمولاً در نقش بده بستان هستند چه در عمر باتری، کیفیت صفحه نمایش یا عملکرد دوربین.

ممکن است از ایده یک گوشی کوچک‌تر استقبال کنیم، اما در عمل، اکثر ما قابلیت‌های گوشی را بر طراحی و اندازه آن ترجیح می‌دهیم. موفقیت گوشی‌هایی مانند مدل‌های گلکسی S اولترا و آیفون پرو مکس ثابت کرده است اکثر کاربران مایلند گوشی بزرگ‌تری با بهترین قابلیت‌ها را در اختیار داشته باشند.

گوشی‌های کوچک

گوشی‌های تاشو همان گوشی‌های جمع و جور جدید هستند

علیرغم تمامی موارد ذکر شده، هنوز هم می‌توانید در سال ۲۰۲۵ تجربه گوشی جمع و جور را داشته باشید البته به روشی جدید. گوشی‌های تاشوها ممکن است رویکردها در قبال گوشی‌های کوچک را تغییر دهند. گوشی‌هایی از قبیل گلکسی زد فلیپ و موتورولا ریزر طوری طراحی شده‌اند که بدون کاهش اندازه صفحه نمایش، می‌توان آن را در جیب قرار داد. این گوشی‌ها در حالت تا جمع و جور بوده و حمل آن‌ها آسان می‌شود و در حالت باز، با صفحه نمایش بزرگ خود تجربه چند رسانه‌ای و بهره وری بهتری را ارائه می‌دهند.

گوشی‌های تاشو یکی از بزرگ‌ترین ایرادات مربوط به گوشی‌های کوچک یعنی اندازه صفحه نمایش را برطرف می‌کنند و همزمان چیزی منحصر به فرد ارائه می‌دهند. اگرچه گوشی‌های تاشو هنوز نسبت به گوشی‌های هوشمند سنتی گران هستند، اما هر سال با ارائه مدل‌های جدید قابلیت‌های پیشرفته‌تری دریافت می‌کنند. اگر فناوری تاشو به پیشرفت خود ادامه دهد، می‌تواند به طور کلی جایگزین گوشی‌های کوچک سنتی شود.

گوشی‌های کوچک بازگشت بزرگی نخواهند داشت

بعید به نظر می‌رسد به این زودی شاهد بازگشت گوشی‌های کوچک به بازار باشیم. بازار به سمت گوشی‌های بزرگتر تغییر مسیر داده است و سازندگان در حال حاضر دلیلی برای انحراف از مسیر ندارند. برخی از برندها ممکن است به توسعه گوشی‌های کوچک ادامه دهند، اما به جای یک گزینه اصلی، در یک دسته خاص باقی خواهند ماند. افرادی که هنوز عاشق گوشی‌های کوچک هستند، می‌توانند از گوشی قدیمی‌تر یا گوشی‌های تاشو استفاده کنند. در حال حاضر، عصر گوشی‌های کوچک در حال محو شدن است و به نظر می‌رسد اکثر مردم به این موضوع اهمیت نمی‌دهند.