برای کسانی که تازه وارد دنیای ارزهای دیجیتال می‌شوند، مفهوم نسخه فیزیکی بیت‌کوین ممکن است گیج‌کننده باشد. با این حال، در سال ۲۰۱۱ مایک کالدول ایده بیت‌کوین‌های فیزیکی را مطرح کرد، که اساساً نمایش‌های ملموس ارز دیجیتال بودند. تا پیش از آن، از زمان پیدایش بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹، این ارز فقط به صورت دیجیتال وجود داشت.

کالدول یکی از نخستین کسانی بود که به بیت‌کوین ایمان داشت و قبل از اینکه در سال‌های بعد به یک پدیده همه‌گیر تبدیل شود، به این جریان پیوست. ردپای او در انجمن بیت‌کوین‌تاک با نام مستعار کاساسیوس قابل مشاهده است. در ۶ سپتامبر ۲۰۱۱، کاساسیوس پستی را در بیت‌کوین‌تاک منتشر کرد که در آن دلایل خود را برای ارائه ایده بیت‌کوین‌های واقعی توضیح داد. هدف اصلی او افزایش احتمال موفقیت بیت‌کوین به عنوان یک ارز رایج بود. کالدول، بنیانگذار Bitcoin فیزیکی، تمایل خود را برای ظهور یک نوآوری برتر در حوزه بیت کوین فیزیکی ابراز کرد. او تأکید داشت که این پروژه، دستاورد نهایی زندگی او نیست. سرانجام آرزوی او به واقعیت تبدیل شد و اشکال فیزیکی متنوع‌تری از بیت کوین در بازار ظاهر شدند.

بیت کوین‌های فیزیکی طراحی شده توسط کالدول، شباهت زیادی به سکه‌های سنتی داشتند. در سال ۲۰۱۱، هزینه انتقال هر بیت کوین فیزیکی معادل یک بیت کوین بود. این قیمت‌گذاری بر اساس هزینه‌های تولید بود که ارزش هر سکه را ۱.۲۵ بیت کوین تخمین می‌زد. با افزودن هزینه پستی، کالدول قیمت نهایی را در آن زمان ۱ بیت کوین تعیین کرد.

بیت‌کوین

یکی از اعضای انجمن بیت‌کوین در این باره می‌گوید: «این سکه‌ها از نظر ظاهری جذاب هستند، اما با توجه به شرایط فعلی بازار بیت کوین، چه دلیلی برای خرید آنها وجود دارد؟ اگر شاخص قابل اعتمادی وجود داشت که نشان می‌داد سرمایه‌گذاری در این سکه‌ها بازدهی خواهد داشت، می‌توانست به عنوان یک گزینه سرمایه‌گذاری مناسب مطرح شود.»

شگفت‌انگیز بود که سکه‌های کریپتو فیزیکی کالدول، در آن زمان با استقبال چشمگیر علاقه‌مندان به بیت‌کوین مواجه شد و سفارش‌های فراوانی دریافت کرد. همین امر، او را بر آن داشت تا به تولید مقادیر بیشتری از این سکه‌ها بپردازد. در ابتدا، اختراع او به سکه‌های ۱ بیت‌کوینی محدود می‌شد، اما پس از موفقیت چشمگیر، او اقدام به تولید نسخه‌های ۱۰، ۲۵، ۱۰۰ و حتی ۱۰۰۰ بیت‌کوینی کرد.

در اوج ارزش بیت‌کوین، در ژانویه سال ۲۰۲۵، سکه هولوگرافیک ۱۰۰۰ بیت‌کوینی کالدول، ارزشی معادل ۱۰۹ میلیون دلار داشت. کالدول تا سال ۲۰۱۳ به تولید این سکه‌ها ادامه داد و در این مدت، حدود ۲۸۰۰۰ بیت‌کوین را به فروش رساند. قیمت بیت‌کوین‌های فیزیکی می‌تواند بسیار متغیر باشد، و نسخه‌های کمیاب، به دلیل ارزش کلکسیونی، گاهی اوقات با قیمت‌های بسیار بالاتری به فروش می‌رسند.

اختراع کالدول، الهام‌بخش تولید سایر محصولات فیزیکی مرتبط با Bitcoin بوده است. اگرچه بیت‌کوین به عنوان یک ارز دیجیتال شناخته می‌شود، اما امروزه محصولات فیزیکی مرتبط با آن، با الهام از نوآوری کالدول، در دسترس هستند. این محصولات شامل کیف پول‌های کاغذی و سکه‌های یادبود می‌شوند.

بیت‌کوین فیزیکی MJB 2013، که به عنوان بخشی از مجموعه‌ای از سکه‌های کلکسیونی عرضه شد، نمونه‌ای از این خلاقیت است. این نوع بیت‌کوین فیزیکی، همانند سکه‌های کاساسیوس، بر اساس اصول مشابهی ساخته شده، اما به خاطر کلکسیونی بودن محبوبیت بیشتری پیدا کرد.

در دنیای ارزهای دیجیتال، هر شی می‌تواند به عنوان یک بیت‌کوین فیزیکی عمل کند، مشروط بر اینکه کلیدهای خصوصی و عمومی روی آن درج شده باشند و قابلیت ذخیره‌سازی هر مقدار ارز دیجیتال را داشته باشد. در کشورهایی که ارزهای دیجیتال به رسمیت شناخته شده‌اند، داشتن یک بیت‌کوین فیزیکی معمولاً بدون مشکل است. با این حال، تولید و فروش این بیت‌کوین‌های واقعی می‌تواند در صورت عدم رعایت مقررات مالی خاص، منجر به مشکلات قانونی شود. در این موارد، ثبت‌نام در مراجع قانونی ذی‌صلاح ضروری است.

همچنین باید به این نکته توجه کنید که بیت کوین‌های فیزیکی که در اختیار دارید، حتماً اصل باشند، چرا که نمونه‌های جعلی آن نیز در بازار موجود هستند. نمونه های اصیل بیت کوین معمولاً با یک کلید خصوصی یا کد QR همراه هستند که به یک مقدار معین بیت کوین مرتبط است.